Sycho Sid-Biografia

Wprowadzenie:

Sidney Raymond Eudy to amerykański profesjonalny wrestler, znany pod pseudonimami: Sid Vicious(WCW) oraz Sid Jutice i (P)Sycho Sid(WWF). Jest sześciokrotnym mistrzem świata. Mierzy 206 cm i waży 144 kilo. Niedługo, 4 lipca skończy 52 lata. Szkolił go Tojo Yamajoto a zadebiutował w 1987 roku.

Początki:

W różnych promocjach współpracował z Austin Idol rywalizując z teamem Nicky Bockwinkel-Jerry Lawler. Niedługo później stał się zamaskowanym zapaśnikiem Lordem Humonogousem.

Sid jako Lord Humongous

Zdobył kilka tytułów w różnych regionach Ameryki(Memphis,Alabama,Missisipi. Niedługo później zaliczył podróż do Japonii gdzie próbował zdobyć IWGP Heavyweight Championship od Tatsumi Fujinami, jako Vicious Warrior. Zaliczył też krótki epizod w WCCW.

World Championship Wrestling(1989-1991)

W 1989 podpisał kontrakt z WCW i zaczął walczyć jako Sid Vicious, w walkach singlowych. Dość szybko jednak połączono go w tag team z Dannym Spiveyem jako The Skycrapers(drapacze chmur), ich managerem stał się Teddy Long. Drużyna szybko się jednak rozpadła po tym jak Sida zastąpił Mean Mark Callous(Undertaker) po jego kontuzji na Clash of The Champions.

Po powrocie do zdrowia wstąpił do formacji Rica Flaira 4 Horsemen. Jego powrót nie był zbyt okazały bo zakończył się porażką po 10 sekundach z Lexem Lugerem na Clash of the Champions. Rozpoczął też feud z Junkyard Doggiem i Paulem Orndoffem. Zaatakował Stinga, który był mistrzem NWA. Zmówił się z Barrym Windhamem, który miał grać fałszywego Stinga, dzięki czemu Sid miałby wygrać pas jednak nie udało mu się to.

Niedługo później przeszedł faceturn, i pokonał Nightstalkera, jednak został zaatakowany przez Curtisa Hughesa, i w efekcie na Starrcade 1990 wraz ze Spiveyem pokonali go i Motor City Madmana, jednak to doprowadziło do jego ponownego turnu. W 1991 otrzymał ofertę od WWF mimo propozycji od WCW zostania mistrzem- na końcu swej przygody miał krótki feud z El Gigante, zakończony porażką na Superbrawl I

World Wrestling Federation(1991-1992)

Profil Sida z 1991 roku

20 lipca 1991 na Superstars zaliczył swój debiut, jako babyface pod nazwą Sid Justice. Został ogłoszony specjalnym sędzią main eventu Summerslam 1991. Tej samej nocy uratował Macho Mana i Miss Elizabeth z rąk Jake Robertsa i Undertakera, zaliczając z nim krótki feud. Sid odniósł kontuzję bicepsa i ominęło go Survivor Series. Sid wrócił na Royal Rumble, którego stawką był WWF Title. Wszedł jako 29 i trafił do finałowej czwórki. Był nominowany przez Jacka Tunneya do podjęcia Rica Flaira, jednak wybrano Hulka Hogana. Na Saturday Main Event wraz z Hoganem pokonali Takera i Flaira, jednak opuścił partnera w walce. Hulkster sam sobie jednak poradził i wygrał przez DQ. 23 Lutego na Wrestling Challenge rozpierdzielił salon fryzjerski Brutusa Beecafe(został tam zaproszony w charakterze gościa) który był dobrym przyjacielem Hogana. Ogłoszono że Hulk zamiast z Flairem zmierzy się na Wrestlemanii z Sidem. Justice wybrał sobie za managera Harleya Whipplemana. Zaczął też squashować swoich oponentów po powerbombie. Na Wrestlemanii VII przegrał z Hoganem, a do walki wtrącali się Papa Shango i Ultimate Warrior. Warto odnotować że Sid nie dał się spinować nawet po Atomic Leg Dropie, a Goriilla Moonson właśnie od tej gali zaczął go nazywać ,,Sycho Sidem". Niedługo później odszedł z WWF, a jego ostatnią walką był pojedynek z Chrisem Walkerem.

Powrót do WCW

Wrócił do WCW w Maju 1993 pokonując Van Hammera w Stretcher Matchu. Przez pewien czas wraz z Vaderem feudowali ze Stingiem. Na Fall Brawl team Sting(Brittish Bulldog,Sting,Goldust,Shockmaster) pokonali team Sida(Sid,Vader,Harlem Heat) w War Games Matchu. Na Halloween Havoc znów przegrał ze Stingiem, lecz przeszedł face turn po ataku na Roba Parkera.Podczas touru w Blackburn Sid miał scysję z Armem Andersonem i obaj potraktowali siebie nożycami, Anderson doznał ukłuć klatki piersiowej i brzucha gdyż został dźgnięty 20 razy(!) sam Sid oberwał czterokrotnie. Zapaśnicy więc zaczęli się bać przebywać z nim co doprowadziło do jego zwolnienia.

USWA Wrestling Association

Po odejściu z WCW, przez którtki czas feudował z Jerrym Lawlerem, 16 lipca 1994 zdobywając World Heavyweight Title. We wrześniu 1994 wyzzwał na pojedynek Dr.Death Steve Williamsa, a ostatecznie skończyło się na tym że pas zdobył Lawler.

Powrót do World Wrestling Federation

20 lutego 1995 na RAW powrócił do WWF jako Sycho Sid, ochroniarz Shawna Michaelsa, i na Wrestlemanii XI miał mu pomóc w pokonaniu Diesla i zdobyciu pasa WWF. Jednak zrobił zupełnie inaczej i doprowadził do porażki HBK. Na następnym RAW Shawn dostał rewanż, ale nie wykorzystał go gdyż doznał kontuzji po tym gdy Sid trzykrotnie wykonał na nim Powerbomb, a zrobił by to kilka razy więcej gdyby nie interwencja Diesla.

Million Dollar Corporation

Sid jako członek stajni Teda DiBiase

Dwa tygodnie później Million Dollar Man ogłosił że Sid stał się następnym członkiem owej stajni. Sidney zakwestionował mistrzostwo WWF należące do Diesla i wyzwał go do pojedynku na In Your House, na którym miał pierwotnie walczyć Michaels. Jednak przegrał przez DQ, gdyż w walkę zainterweniował Tatanka. Po pojedynku obydwoje atakowali Nasha, któemu na pomoc przyszedł Bam Bam Bigelow co doprowadziło do pojedynku na King of The Ring w którym Diesel i Bigelow pokonali Tatankę i Sida. Na In Your House 2 odbył się rewanż w Lumberjack Matchu, w którym znów górą był Nash. 5 września próbował zdobyć pas IC należący do Michaelsa, a później wdał się w feud z Henrym Godwinnem, zakończony wygraną na In Your House 3. Na Survivor Series pomógł 1-2-3 Kidowi w Elimination Matchu, a wraz z Ahmedem Johnsonem HBK i Bulldofiem wygrali z teamem Yokozuna,Owen Hart, Razor Ramon i Dean Douglas. Sam Sid został wyeliminowany jako drugi po tym jak otrzymał Kicka od HBK, i był jedynym wyeliminowanym ze swojego zespołu. Po tym okresie Sid nie pojawiał się zbyt często w telewizji.

WWF Champion

8 lipca powrócił do telewizji zastępując Ultimate Warriora w Six Man Elimination Matchu. Niedługo później zaczął zwycięski feud z Bulldogiem a później z Vaderem, dzięki czemu został pretendentem do WWF Championship. Na Survivor Series 1996 zdobył WWF Championship. Na In Your House 12 pokonał Breta Harta i został rywalem Michaelsa na Royal Rumble 1997, w którym to przegrał. Shawn stracił dość szybko pas z powodu kontuzji. W 4-corners matchu Bret pokonał Viciousa,Undertakera i Vadera dzięki czemu został mistrzem, jednak noc później stracił pas na rzecz Sida po interwencji Stone Colda. Na Wrestlemanii 12 Sid stracił pas w walce z Undertakerem po interwencji Harta.Po gali dość długo nie pojawiał się w WWF, a na King of The Ring 1997 on i Legion of Doom przegrali z Hart Foundation. 9 czerwca 1997 zaliczył swój ostatni aż do 2012 roku występ.

Extreme Championship Wrestling

W styczniu 1999 pojawił się w ECW rozpoczynając feud z Dudleyami, Johnem Kronusem,Skulem czy Justinem Crediblem. Szybko opuścił promocję z powodu jej kłopotów finansowych

World Championship Wrestling po raz trzeci

Sid,mistrz WCW

Powrócił do WCW w połowie 1999 dając się namówić swoim przyjaciołom z życia prywatnego: Nashowi i Ramonowi, dołączając do zespołu Macho Mana i walcząc jako Millenium Man. Dodatkowo nazwano go nie pokonanym. 12 września 1999 pokonując Chrisa Benoita na Fall Brawl i zostając United States Championem. Następnie feudował z Goldbergiem na rzecz którego stracił swój pas. Po zakończeniu używania gimmicku Millenium Man przeszedł face turn i zawalczył o pas WHC na Souled Out. Ostatecznie otrzymał go bez walki gdyż Bret Hart został zmuszony do oddania go z powodu kontuzji. Stracił pas dość szybko na rzecz Benoita, który dzień później odejdzie z federacji, ostatecznie pokonując Nasha i ponownie zdobywając tytuł. Na Superbrawl 2000 pokonał Scotta Halla i Jeffa Jarreta w Three Way Dance. 19 marca obronił swój tytuł od Jarreta gdyż zainterweniował Hulk Hogan. W walce Steiner i Jeff vs Sid i Hulk, Vicious zaatakował Hogana gdyż był oburzony na fanów którzy krzyczeli imię Hulkstera. WCW rozpoczęło New Blood angle i Sid został pozbawiony tytułu. Pod koniec roku zakwestionował mistrzostwo Steinera jednak nie udało mu się go zdobyć.

Różne federacje

Po odejściu pojawiał się między innymi w World Wrestling All Stars i Syndicate Wrestling Internet. W Memphis Wrestling w 2007 zaczął feudować z Jerrym Lawlerem. 25 czerwca 2012 pojawił się na RAW i pokonał Heatha Slatera. Na twitterze opisał to jako najlepszy moment swego życia.

Ciekawostki

- W 2000 roku pojawił się w filmie Ready to Rumble

- Zagrał w filmie Death of Above razem z gwiazdami TNA

- Pierwotnie to on a nie Razor Ramon miał walczyć z Shawnem Michaelsem na Summerslam 1995

- jest żonaty z Sabriną Page i ma z nią dwóch synów

- został aresztowany ponad rok temu za posiadanie marihuany

Akcje:

Finishing moves

Chokeslam
Release powerbomb
Vicious Crossface ( Arm Trap Crossface ) 1999–2000

Signature moves

Big boot
Cobra clutch slam
Leg drop
Military press drop
Sidewalk slam
Snake Eyes

Osiągnięcia:

American Wrestling Federation
AWF Super Heavyweight Championship (1 time)

Continental Wrestling Association
CWA Heavyweight Championship ( 1 time )

NWA Northeast
NWA Northeast Heavyweight Championship (1 time)
Southeastern Championship Wrestling
NWA Southeastern Heavyweight Championship (Northern Division) ( 1 time )

NWA Southeastern Tag Team Championship ( 1 time ) – with Shane Douglas
United States Wrestling Association
USWA Texas Heavyweight Championship ( 1 time )
USWA Unified World Heavyweight Championship ( 2 times )

Pro Wrestling Illustrated
PWI Comeback of the Year (1996)

World Championship Wrestling
WCW United States Heavyweight Championship ( 1 time )

WCW World Heavyweight Championship ( 2 times )
World Wrestling Federation
WWF Championship ( 2 times )

Wrestling Observer Newsletter awards
5 Star Match (1991) with Ric Flair, Larry Zbyszko , & Barry Windham vs. Brian Pillman , Sting , Rick Steiner , & Scott Steiner (February 24, WarGames match , WrestleWar )

Share on Google Plus

About Unknown